Costa Sur de Camboxa

Partimos desde a capital do país en bus cara o sur, para visitar concretamente a localidade de Kampot e a súa fermosa contorna.

Plantación de pementa

Desde Kampot realizamos unha excursión dun día polos arredores. Un guía local levounos no seu carro visitar campos de sal e plantacións de pementa (auténtico orgullo local), coñecer a cova-templo de Phnom Chnork, pasear por aldeiñas mariñeiras habitadas por musulmanos/as, así como percorrer a veciña Kep. Comentar que o carro avariouse en repetidas ocasións; un problema na batería fixo que tiveramos que purrar por el unhas cantas veces, e mesmo ser asisitidos por camioneiros nunha estrada sen asfaltar na que nos deixou tirados, e pola que non daba pasado ninguén…

A visita á cova-templo de Phom Chhnork foi toda unha aventura. Guiados por un grupo de nenos e nenas da zona, e coa axuda dunha lanterna, percorrimos as profundidades da cova por unha ruta apartada do camiño principal polo que van os turistas. Foi incríbel...até nos lanzamos por unhas lianas imitando ao Tarzán e á Chita...jjeje! O entorno é espectacular, e o camiño, inda que por momentos resultaba complicado, pagou a pena. O mellor é ver a facilidade coas que nenos e nenas de entre 10 e 15 anos saltan de penedo en penedo na escuridade da cova, descalzos, e sen inmutarse…

Vila mariñeira

A población musulmana de Kampot, adicada prácticamente na súa totalidade á pesca, vive en pequenas aldeas conectadas co mar a través de canais. Ao chegarmos a un destes lugares, fomos recibidos por unha encantadora rapaza, coa que botamos unha parrafada e que nos ensinou como a súa familia tostaba o cacahuete na súa casa (tamén nos deu a probar o xénero).

Kep é unha pequena vila mariñeira e histórico destino “veraniego” da burguesía camboxana (a propia familia real ten segunda residencia na vila). Conta con unha boa oferta de hoteis (a maioría algo caros para os que imos con un “orzamento apretado”). Xantamos no chamado “Mercado do Caranguexo”, e camiñamos por un tramo do seu "paseo marítimo". Estivemos na praia, mais chovía bastante e non prolongamos muito máis a nosa estancia en Kep.

A última actividade do día foi contemplar o solpor desde unha barca en travesía polo río. Unha viaxe de ida e volta desde Kampot de perto de hora e media, onde vimos muitas das luxosas segundas residencias da xente adiñeirada do país, e na que nos cruzamos con infinitas embarcacións de pesca.

Pasamos dous días agradábeis en Kampot. Conseguimos unha habitación de primeira por só 7 dólares noite. No plano gastronómico, a verdade é que non tivemos muito contacto coa comida local, a excepción da nosa visita a Kep, onde xantamos un arroz con gambas e chipiróns no mercado. Culpa de non termos probado máis a comida local tena un bar levado por un veterano e hippie matrimonio francés máis a súa filla, lugar no que paramos para tomar algo, coa intención de irmos cear a un coñecido restaurante de cociña mariñeira, e do que xa non saimos polo bo ambiente e por podermos xantar algo que botábamos en falta: un bo queixo, neste caso francés…