En Brasil, a 40º de calor e a dous días de voltar a casa...

viernes, 11 de noviembre de 2011

Pingyao

De volta en China, aterrizamos en Beijing para partir de viaxe cara o interior da China, parando en Pingyao e despois en Xi'an.

A viaxe a Pîngyao foi do máis confortábel. Foron unhas doce horas aproximadamente desde Beijing, nun coche cama con literas brandas (o compartimento, que non as camas) con dous holandeses de mediana idade moi riquiños.

Comprar os billetes foi unha tarefa relativamente doada. Na estación de trens de Beijing Oeste hai un mostrador con persoal que fala inglés, así que poidemos comprar os tickets de Beijing a Pingyao, de Pingyao a Xi’an, e de Xi’an xa de volta a Beijing, sen problema aparente. E decimos “aparente” porque na viaxe de Pingyao a Xi’an agardabanos unha sorpresa…pero esto xa forma parte do seguinte  post.

Pingyao é unha pequena vila de cuarenta mil habitantes cun encanto especial. Din que é a cidade amurallada mellor conservada da China, e o certo é que percorrer as súas rúas transportounos a unha China completamente diferente da que coñeceramos até o de agora. Tiramos un millón de fotos; resultabanos imposíbel deixar a cámara máis de dous minutos en reposo! Ademais, despois das intensas e maratonianas visitas ás grandes cidades chinesas e a Tokio, Pingyao foi un oasis de tranquilidade. Ofreceunos todo o descanso que precisabamos, e tamén uns manxares gastronómicos estupendos e reconstituíntes.



Esta vila foi durante a dinastía Ming o centro dunha extensa rede comercial que impulsou a creación dos primeiros bancos, xa durante a dinastía Qing. Nótase na zona de intramuros que Pingyao foi unha zona próspera, especialmente apreciábel polos edifícios que agora albergan hoteis e restaurantes. O hotel Yamen, onde nos aloxamos, é un claro exemplo: ademais da amabilidade e eficiencia do persoal, a edificación é impresionante. Está dividido en varios patios, e os cuartos están dispostos ao redor destes patios. Aquí cabe mencionar que tivemos un pequeno incidente co veciño de cuarto, ao que deixamos fechado por error durante unha hora. Non nos decatamos ao sair do noso cuarto que o hall que antecedía á entrada a nosa habitación era compartido cunha outra habitación, así que ao sair fechamos e marchamos. Afortunadamente tivemos que volver ao cuarto a coller unha chaqueta, co que puidemos liberar ao noso benquerido veciño…
Un dos patios interiores do hotel

Porta de entrada a zona intramuros

O noso cuarto foi incríbel: limpo e enorme, e amoblado cun estilo chinés tradicional. A cama consistía nunha tarima enorme con futóns, duns cinco metros de ancho por dous de largo.
 

A zona intramuros ten dúas rúas principais plagadas de tendas e restaurantes, pero máis alá desas rúas Pingyao ten un encanto único. Non exploramos moito a cidade extramuros, pero o pouco que vimos non nos motivou demasiado para seguir investigando.




Gastronomicamente Pingyao tamén nos ofreceu experiencias inolvidábeis, como unha filloa rechea de leituga e soia bañada en chiles que nos abrasou a boca e a alma. Outro dos nosos pratos favoritos foron “noodles á moda de Pingyao” con salsa de terneira, e o polo con feixóns.
 

Noodles tipicos de Pingyao


No hay comentarios:

Publicar un comentario